Ik voel me niet lekker. Ik heb het constant warm-koud-warm-koud-warm-koud.. Ik word er gek van! De mensen die mij wat beter kennen weten dat ik worstel met mijn PAP-diagnose en weten ook dat ik moet gaan nadenken over een eventuele laatste kind. Ik ben er veel mee bezig en voordat ik het weet.... Heb ik last van misselijkheid.. Buikpijn.. Vermoeidheid... en maagzuur. Ik voel een algemeen gevoel van malaise en ik weet niet wat ik met mezelf aan moet.... Stiekem weet ik al wat het kan zijn maar ik durf het nog niet te geloven. Bjorn en ik besluiten een ''early'' zwangerschaps-test te doen. Daarop staan twee hele vage lijntjes.. We weten NIET wat we ervan moeten maken. We besluiten om een week later nóg een test te doen. IK probeer er niet te veel aan te denken.

    Dat deze zwangerschap een hele bijzondere gaat worden, is duidelijk.  De kans dat het 'raak' zou zijn, is natuurlijk hartstikke klein. En dat er dan óók een succesvolle zwangerschap uit gaat komen, is nog veel mooier. Ik heb inmiddels nóg een test gedaan en deze geeft héél duidelijk aan dat ik zwanger ben! Ik ben helemaal in de war... 

    Ik liep vanmiddag in het winkelcentrum en ik kon mij niet bedwingen.. Ik stond bij de baby-kleertjes te kijken en ik heb stiekem al wat gekocht. :) Dat werkt erg therapeutisch, moet ik zeggen. Al onze vrienden en familie weten dat wij in 2012 een doodgeboorte gehad hebben en dat we natuurlijk heel erg bang zijn dat het weer niet goed zal gaan dit keer maar ik blijf positief! Inmiddels zijn de klachten al behoorlijk uitgebreid; ik ontkom niet aan de typische zwangerschapskwaaltjes.

    Bjorn ontpopt zich al als een echte aanstaande vader; hij is luid aan het zingen op zijn werk en we zijn nu langzaam aan aan het kijken naar een koopwoning om te betrekken zodat de baby, mijn kids en onze peet-kinderen een mooi, ruim plekje hebben. 

    Bjorn heeft niemand nog verteld dat ik zwanger ben.. Ik kan mij echter niet bedwingen en heb een deel van mijn vrienden al ingelicht over het aanstaande kindje. UIteraard met de kanttekening dat het nog even stilgehouden moet worden omdat het nog mis kan gaan.

    Ik heb vandaag voor het eerst een foto gemaakt van mijn buik. De zwangerschapsklachten worden sterker en sterker. Ik heb nu een nieuw symptoom: Jeuk over mijn hele lichaam! Aaaagh! Ik word er gek van! Flink insmeren met olie dus! Ook mijn eetgewoonten worden al anders; ik at vandaag vers fruit met vers sap en zilveruitjes?! Ik voel me nog niet echt 'geweldig'. Ik mag toch ook hopen dat de klachten niet zo aanwezig blijven! De vermoeidheid slaat toe als de man met de moker... Ik slaap erg veel. Op basis van rekenen kom ik uit op ongeveer 5 weken zwangerschap. Ik zal dan uitgerekend zijn in de eerste week van Oktober. Zeker weten doen we pas als we een afspraak hebben gehad bij de gyneacoloog. Dat zal waarschijnlijk over 4 weken zijn. Spannend! 

    De vrienden die het dichtst bij ons staan, hebben al voorspeld of het een jongen of een meisje wordt.. Wat denk jij? Op dit moment staat het 4 tegen 6. 4 voor een jongen.. 6 voor een meisje.. :)

 Ik ben bijna gestopt met roken; het staat me gewoon tegen! Ik maak nog wél gebruik van mijn electronische sigaret en af en toe steek ik een sigaretje op om vervolgens dat ding weer na een minuut uit te drukken omdat het me te veel moeite kost om 'm op te roken. Gelukkig maar! Ik kan niet slapen van de jeuk op mijn benen.. Ik heb er erg veel last van. Er gaat ook veel door mijn hoofd heen.. Wat moet er allemaal geregeld worden? Hoe zal het verlopen? Hoe zullen mijn kinderen reageren? Ik probeer het vooralsnog uit mijn hoofd te zetten maar het maalt door mijn hoofd. Ook de maagzuur-klachten zijn sinds vandaag erg toegenomen. Rennies zijn mijn beste vrienden op dit moment. :) Het is nu 3 uur s'nacht's en ik kan nog steeds niet slapen, er gaat vanalles door mijn hoofd. Ook de nesteldrang begint al aardig te komen..!

     Wat een bijzonder begin van een bijzondere dag! We zijn vanochtend samen bij de huisarts geweest voor een verwijzing naar de gyneacoloog. We hebben duidelijk de risico's besproken van mijn depressieve stoornis en ik mag dus indien nodig na de bevalling even wat Serotonine (dat is het geluksstofje dat ik minder aanmaak in de hersenen) gaan bijslikken om de symptomen van een postnatale depressie te voorkomen/verminderen. Fijn dat we een huisarts hebben die ons zo serieus neemt en ons wil begeleiden daarin!

     We hebben vandaag ook ons eerste huisje bekeken.. Helaas.. Heel mooi huis maar véél te klein. Op naar de volgende.. Er zit vást iets bij dat voor ons is weggegelgd!

Vandaag mogen wij jullie met heel veel trots voorstellen aan onze lieve, ongeboren spruit! Ik ben als het goed is nu ongeveer 8 weken en 4 dagen onderweg en alles zit goed. De kleine spruit beweegt heerlijk en we vonden het een magisch moment om het zo te zien ''zwemmen''. Volgende week wordt de kleine opgemeten en zullen we dus de uitgerekende datum weten. We zijn echt heel erg blij met deze mooie echo vandaag. :)